Dünyanın en zor işi anne olmak. Bir çocuğu doğurmaktan daha
fazlası, uykusuz geceler. Sonsuz fedakarlık. Ömür boyu sorumluluk
duygusu, yemez yedirir, içmez içirir. Ne yüce ne kutsal bir duygu.
Paha biçilemez.
Anne olmak çok derin ve önemli görevdir. Hiç bir meslekle kıyaslanamaz.
Anne olmak bir çok mesleği barındırıyor. Terzi, aşçı, temizlikçi, çamaşırcı
bulaşıkçı, eczacı, doktor, öğretmen vs. Anne olmak çok sabır işi. Annelerin
meşhur sözüdür “Anne olunca anlarsın” gerçekten de anne olunca anladım
annemi. Rol modelim büyük destekçim. Allah her isteyen kadına anne olmayı
nasip etsin. Eskiden annelerin 10 parmağında 10 marifetmiş. Devam edelim.
Bu mesleklerden biriside evimizin terzisiydi annem. Hazır giyimin az olduğu
dönemde .dikiş makinesi vardı. O zamanlar hemen hemen her evde olurdu.
Singer marka aranızda hatırlayanlar vardır belki. Bir günde elbise dikerdi annem, sabırlıydı. Parşömen kağıdına modeller çıkarırdı. Çok zor, sabır işi yani. Evimizde kumaş hiç eksik olmazdı. Rengarenk kumaşlar, düğmeler, iplikler hatırlıyorum. Bayramlarda kıyafetlerimizi hep annem dikerdi. Bizde ablamla başında bekler hayran hayran izlerdik. İğneyi geçirip tıkır tıkır diker bizde arada fikir verirdik. Kendi modamızı yaratırdık, tasarım yapardık. Robadan bluzlar, dar ekose etekler, döpiyesler dikilirdi. Şu anki imkanlar olsaydı kesin modacı olurduk. Hatta bir bayram bana lacivert askılı, pileli etek dikmişti. İçine beyaz boğazlı kazak, beyaz kilotlu çorap, kırmızı rugan ayakkabı, kırmızı minik rugan çanta yandan askılı, şeker toplamak için. Nasıl beğenerek giymiştim. O kıyafetler özel günlerde misafirliğe giderken yada bayramlarda giyerdik. B enim için unutulmaz anlardı. O zamanlarda çocuklara alınan yada dikilen kıyafetler bir beden büyük olurdu buna ayakkabıda dahil sebebi seneye de giyebilmesi için. Çünkü imkanlar azdı ve daha kıymetliydi, değerini bilirdik. Güzel günlerdi ama bir sorun bana sende dikiş dikmeyi biliyor musun diye. Üzülerek söylüyorum kesinlikle hayır hiç bilmiyorum. Sadece küçük sökük ve düğme dikebilirim. Çünkü o kadar sabırlı ve marifetli değilim maalesef. Yeni nesil annelerin hakkını da yemeyelim onlarında bir çok marifetleri var tabii ki. Sadece eski nesle göre daha konforlular. Her şey daha kolay onlar için, şanslılar yani. Bizler arada kalan kuşak, hem manuel hem dijital dünyayı da gördük. Şansı biraz ucundan yakaladık sanırım. Yani öylede güzel böylede güzel diyelim konuyu kapatalım. Başta benim annem olmak üzere tüm annelerin ve anne adayların anneler günü kutlu olsun.
Sevgiyle kalın… Nesrin KILAVUZ
Yoruma kapalı.