Çocuğunuza alışveriş yaparken reyon ayıranlardan mısınız yoksa siz de? Benim oğlum pembe giymez, benim oğlum bebekle oynamaz. Sen kızsın ne futbolu, otur hanım hanımcık evcilik oyna! Merak ediyorum da acaba şu çocukları kendi hallerinde rahat bıraksak, ne cevherler çıkacak aslında içlerinden kim bilir. Ama doğduğumuz coğrafya ve içinde büyüdüğümüz kültür bize bunu yaptıran. Bu bizim sınavımız belki de. Çoğumuzun istese de çok da engel olabileceği bir durum değil.
Ben kızıma Spiderman temalı doğum günü yaptığımda herkes şaşırmıştı. Kız arkadaşlarının partilerine Elsa ya da en kötü Mickey Mouse gelirken, bizimkine Spiderman geldiğinde herkes şok olmuştu. Eee ne yapalım kızım 3 yaşındayken onu seviyordu. Araba istiyordu. Özel günler haricinde “erkek gibi” giyiniyordu. Kabul tamam kıyafet biraz benden kaynaklı idi ama erkek reyonunda çok güzel şeyler buluyordum ne yapayım?
Kızım şu anda 5 yaşında. Pembe en sevdiği renk. Yatarken bile elbise giymek istiyor. Spiderman’in yüzüne bakmıyor. Yani çocuklar büyürken farklı alanlara ilgi duyabilir ve değişebilir. Seçimlerine saygı duymak lazım. Şimdi erkek anneleri diyecek ki? Ya değişmezse? Değişmesin o zaman siz de onu öyle kabul edin derim. Çünkü baskılandırmak ertelemektir sadece…Değiştirmek değil.
Nasıl ki bir kızın araba ile oynaması tuhaf değilse, bir erkeğin de bebekle oynaması hiç tuhaf değildir. Aksine onu empati kurabilen iyi bir erkek yapar bu. Yurt dışında yaşayan arkadaşlarımın erkek çocuklarının neredeyse hepsi bebeklerle büyüdüler ve son derece kibar, saygılı genç delikanlılar oldular.
Modern toplumlarda bunlar konu bile edilmiyor aslında. Burada da yine kültür farkı devreye giriyor.
Yeri gelmişken size Norveç’ten bizzat yaşamış olduğumuz bir hikayeyi de aktarmak istiyorum. Kültür farkı derken ne demek istediğim daha net olacaktır böylece.
2 sene önce ana okulunda kostüm partisi var. Yer Trondheim-Norveç. 4 yaşında bir erkek çocuğu o sırada Frozen filmini çok sevdiği için Elsa kostümü giyiyor. Belki sizin de evinizde kostüm giyen çocuklarınız olabilir. Ne var bunda diyebilirsiniz. Ama buradaki fark, bu erkek çocuğunu, bizzat babasi elinden tutarak Elsa kostümüyle okula getiriyor. Bir kişi de bunu tuhaf karşılamıyor. Pardon aslında bir kişi bile buna tepki vermiyor, gülmüyor, dalga geçmiyor, şaşırmıyor demem lazım. Sadece bir kişi ki o da benim kuzenim, insanların tepkisizliğine şaşırıyor. İyi anlamda şaşırıyor elbette, orada yaşama kararından gurur duyar gibi sanki…
Aynı senaryo burada olsaydı peki? Zaten baba onu o şekilde okulda götürmezdi o ayrı. Ama varsayalım götürdü. Herkes dalga geçerdi, alay ederdi. Aileler bile 4 yaşındaki çocuğun dedikodusunu yapardı. Muhtemelen çocukta da bir travma oluşurdu. Yok yere… O daha cinsiyet nedir bilmezken en sevdiği karakterin kostümünü giymek istedi diye sadece…
Sizce hangi davranış daha medeni? Ne dersiniz?
Biz çocuklarımızı medeni bir şekilde yetiştirirsek onlar da ilerde başkalarını kırmayan, herkesin seçimlerine saygı duyan bireyler olurlar. Farklılıkları garipsemeyen, her bir bireyi olduğu gibi, insan olduğu için kabul eden…
Bilmiyorum siz hala çocuklarınızın kıyafetlerini rengine göre ya da oyuncakları cinsiyetine göre mi seçeceksiniz?
Selen ŞİMŞEK @momsofankara
Yoruma kapalı.