Page 38 - Moda Dergi - Eylül Ayı
P. 38

Veda















        Kadriye CİRİTCİ
        İle Hayata Dair






                                                                               Mevsim Hazan’a

                                                                               döndüyse, yaza veda,                            Bir mevsimin vedasıyla başlamak istedim bu ay ki yazıma. Vedalar söz
                                                                               “Eylül“ ile buluşma                             konusu olduğunda bedenimizin en acıyan yeri kalbimizdir. Öyle bir cız sesi

                                                                               vaktidir. Gelecek                               gelir ki, yaşamla ölüm arasında gider geliriz. Vedalara alışmak elbette zordur.
                                                                               baharlara açılan                                Ne yazık ki hiç birimizin hayatında olmasını istemediğimiz bir kavram olan

                                                                               kapıda bir yanımız                              “Veda”, kaçınılmaz olarak, hayatımızın bir parçasıdır. Madem ki böyledir,
                                                                               yaprak dökse de, bir
                                                                                                                               “Veda” etmeyi de ustalık gerektiren bir sanata dönüştürmekte fayda vardır.
                                                                               yanımız mutlulukla
                                                                                                                               Ustalıkla yapılan vedaların, insan ruhunda yarattığı boşluğu ve acıyı bir
                                                                               kucaklaşmaya hazırdır.
                                                                                                                               nebze de olsa doldurabileceğini ve hafifletebileceğini kim inkâr edebilir ki?
                                                                               Yaz günlerinin o                                Üzmeden, üzülmeden zarifçe yapılan belki bir şiirde, belki bir şarkıda bizleri

                                                                               kavurucu sıcakları
                                                                                                                               buluşturan vedalar.
                                                                               yerini tatlı bir serinliğe
                                                                               hazana bırakıyor.
                                                                                                                               Yaşamımız boyunca hep bir şeylere kucak açar, bir şeylerle vedalaşırız. Hayat
                                                                               Doğa bir başka
                                                                               bahara kadar vedaya                             bizi tecrübelerle donatıp ustalaştırdıkça vedanın önemini daha iyi anlarız.
                                                                               hazırlanıyor; sarının,                          Vedalar yaşamımızın en güzel hikayesinin ummadığınız bir anda bitivermesi,

                                                                               kızılın her tonu evreni                         bir günün sabahında o koskoca bir şehrin bırakılıp terkedilmesi gibidir.
                                                                               sarıyor. Hüzünlerin                             Kimine göre yol ayrımı, kimine göre yeni kavuşmalara açılan kapıdır.

                                                                               ve vedaların                                    Yaşamınıza kaç veda sığdırdınız? Kaç ayrılık? Kaç hüzün? Kaç gözyaşı?
                                                                               ayı olan Eylül

                                                                               edebiyatçılarında                               Sanırım en acı duyulan vedalar , ölüm gerçekliği ile yüz yüze gelindiğinde
                                                                               ilham kaynağı ve en                             hayata edilen son vedalardır. Ölüm vakti geldiyse, gemi limandan

                                                                               sevdiği aydır.                                  sonsuzluğa doğru hüzün ve gözyaşları ile yol alacaktır. Ardında bırakılanlar

                                                                                                                               ise, yaşanmış acı, tatlı anılar, albümlerde kalan zamanla sararmaya
                                                                               Elveda Yaz …                                    terkedilecek yaşanmışlıklarla dolu fotoğraflardır. Acılarımızı, paylaşarak
                                                                               Hoşgeldin mağrur                                azaltır, yeni kavuşmalar için devam eden hayatlarımıza soluk alacağımız yeni
                                                                               Eylül..                                         yaşam alanları açarız.


                38
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43