SEBEBİ UNUTURSAN SONUÇ HÜSRANDIR
Yaşam, çok çeşitli sahnelerden oluşan, her an değişen, bir sonraki
anı tahmin edilemeyen, ama her anın muhteşem bir hesap ile
birbirine bağlandığı eşsiz bir kurgudur. Hiç bir olay, hiç bir eylem
yanlışlıkla olamaz.
Her gün başımıza, hoşuma giden veya
gitmeyen bir sürü şey gelir. Hepsi de
bir sebepten gelir. O anki algımız, bazı
şeylerin sebebini anlayamayabilir ama
her şey kusursuz bir tasarımla, bizim
yaşamımızın en iyi şekilde devam
etmesine hizmet eder. Yaradanın izin
vermediği hiç bir şey, gerçekleşemez. Bir
şey gerçekleşiyorsa onda haksızlık yoktur,
yanlışlık yoktur, olmaması gereken hiç bir
yön yoktur.
Sınırlı bir vizyonla, bir çok şeyi
beğenmediğimiz, başka türlü olmasını
dilediğimiz için, hayatımız istediğimiz
gibi akmayabilir. Zaman ilerledikçe, her
bir oluşun, nice anlamlar, gereklikiler
içerdiğini fark edebiliriz. Belki de hiç
fark etmeyip, boşuna geçmiş bir yaşamla
da yetinebiliriz. Farkındalık bir seçimdir.
Ama sen seçsen de, seçmesen de;
anlasan da, anlamasan da; yaratıcının izin
vermediği ve senin kendi iradenle kabul
vermediğin hiç bir şey, madde aleminde
var olamaz. Kendi ölümün de dahil olmak
üzere, yaşadığın her şeyi, kendi iradenle
kabul ettiğini bilmelisin.
Sana gereken her şey, bir sebebe
bağlanarak maddi dünyada var olur.
Acıkman bir sebeptendir, yiyeceklerin
lezzetli olması bir sebeptendir.
Yemeklerin, içinde dönüştüğü enerjiye
olan ihtiyacın sebebiyle, canın yemek
yemek ister.
Ama sen bazen bilmez, bazen unutursun; neden yemek istediğini. Ve
sana lazım olmayan yemekler yersin, bedenine iyi gelmeyecek, enerji
yerine atığa dönüşecek. Hatta bazen onlardan fazla fazla yer, o atıkları
da biriktirirsin. Sonra kendi bedenini beğenmezsin, kendi yaptığını
beğenmezsin. Aslında bu hareketin bile bir sebeptendir, anlarsan… İnsan
soyunun devamlılığı için gereklidir cinsellik, ama sen bunu iste diye zevke
bağlanmıştır. Zevkli olmasa, kimse çocuk yapmaz. İnsanların bir arada
yaşayabilmesi için birbirine hizmet etmesi gerekir. Farklı bir sürü eylemi,
birilerinin yapıp, hizmet olarak sunması gerekir. O sebepledir meslekler,
yaşamın devamlılığı ve konforu için. İnsanları buna teşvik etmek içindir
para kavramı. Sen neden çalıştığını unutur, paranın kölesi olursan, sonuçta
mutsuz olursun.
Sana ihanet edenler olur. Kötülük yapanlar olur. Haksızlık edenler
olur. Bunlar hep bir sebeptendir. Sen sebebi unutursan, isyanlarda
boğulursun. Seni daha iyisine zorlayan her şey senin içindir, sana karşı
değil. İşyerinden çok memnun olan bir çalışan, kendi işyerini kurmaz.
İlişkisinde koşullarla yetinen bir kişi, daha iyi bir ilişkiye erişemez. Sana
daha iyisi, genellikle zorlandığın, sıkıntı çektiğin zamanlardan sonra
verilir, çünkü o sıkıntılar bir sebeptendir. Ama sebepleri anla. Anlamazsan
bütün o sıkıntılar boşa gider, uğradığın kötülükle kalırsın ve hatta bundan
sonraki sahneler de, o seviyede devam eder. Seviye değişsin istiyorsan,
sebebi anla. Anlamazsan sen hep aynı seviyede, hayatın tahmin edilebilir
sıkıcılığında, yaşayıp gidersin.
Birisi ile ilk tanıştığında, o kişinin senin hayatına ne etkileri olabileceğini
tahmin bie edemezsin. Zaman, olaylar öyle bir yere götürür ki, her an
yaşanan, başka bir ana sonuç, o sonuçlar da bambaşka şeylere sebep ola
ola, hiç aklından geçmeyecek hadiseler gerçekleşir. Bazı kişiler hayatının
akışını değiştirir. Çünkü karşılaştığın her şey bir sebeptendir.
Bitkiler, hayvanlar, okyanuslar, kayalar; varoluş bir sebeptendir.
Peki sen ne sebeptensin? Asıl soru budur. Unutmaman gereken, yaşamını
anlamlı kılan konu budur. Sen ne işe yararsın? Ne işe yaramalısın? Nelerin
varoluşuna sebep olmalısın?
Sebebi unutursan, kendini unutursun.
Alev KOÇAK
Yoruma kapalı.