Hayatta başarı, kişilerin, bulunduğu topluluk içerisinde, nerede konumlandıkları ile ölçülür. Sınıfta en yüksek notu alırsan, en başarılı öğrenci olursun. Ticarette en çok parayı kazanırsan, en zengin olursun. Güzellik yarışmalarında bile, diğerlerinin güzelliğine kıyasla en iyisi seçilir. Başkalarının yapamadıkları şeyleri yapabilenler başarılıdır. Bir işi başkasından daha iyi yapanlar başarılıdır. Ne büyük yanılgı…
Kim bilir ne kadar çok kişi, kapasitesinin çok altında bir başarıyı, diğerlerine kıyasla daha iyi olduğunda yeterli bulup, kendini aşamamıştır. Oysa ki, gerçek başarı, sadece ve sadece, kişinin kendi kapasitesini genişletmesiyle ölçülür. Düne kıyasla daha çok şey öğrendiysen, daha iyi beslendiysen, daha fitsen, daha bilinçliysen, daha çok paran varsa, daha önemli işler yapabiliyorsan, daha huzurluysan, en önemlisi de, daha büyük hayallerin varsa; başarılısın. Değilse, kendini avutup durursun bir başkasına kıyasla ne kadar da iyi olduğunla…
Kim bilir ne kadar çok kişi, kapasitesinin çok altında bir başarıyı, diğerlerine kıyasla daha iyi olduğunda yeterli bulup, kendini aşamamıştır. Oysa ki, gerçek başarı, sadece ve sadece, kişinin kendi kapasitesini genişletmesiyle ölçülür. Düne kıyasla daha çok şey öğrendiysen, daha iyi beslendiysen, daha fitsen, daha bilinçliysen, daha çok paran varsa, daha önemli işler yapabiliyorsan, daha huzurluysan, en önemlisi de, daha büyük hayallerin varsa; başarılısın. Değilse, kendini avutup durursun bir başkasına kıyasla ne kadar da iyi olduğunla…
Kazanmak, her geçen gün kendinden daha iyi olmaktır. Yoksa sadece vakit kaybeder, oyalanır durursun. İnsan, ilerleyip, kendisine katkı sağlayacak şekilde tasarlanmış bir varlıktır. Yaşamda geriye gitmek olmaz. Maddi olarak kayıplar olur, enerji kayıpları olur, daha mutsuz olunur, ama bilinçte geriye gitmek olmaz, varlık asla geriye gitmez.
Kendinle yarış. Bunu birazcık bile başarabilirsen, kendi potansiyeline doğru ilerleyebilirsen, duracak bir yer olmayacak ve hep ileriye gideceksin. Çünkü hep daha iyisini yapabiliriz, biraz öncekinden biraz daha iyisini. Bir başkasından iyi olmak, sadece bir yanılgıdır, anlık bir durumdur, hızlıca değişir. Biraz sonra, birileri de senden daha iyi olacaktır. Bu yarış sana gerçek bir katkı sağlayamaz, sadece avutur. Sen kendinden iyi ol, hep birazcık daha iyi ol. Zaman içinde, her konuda ne çok ilerlersin, bir düşünsene.
Kıyaslamak, bilincin en aciz durumudur. Her varlıkta eşsiz bir yaratım varken, neyle neyi kıyaslayıp, üstün bulabilirsin ki? Her varlık, kendi koşulları içerisinde değerlendirilmeli, kendi gelişimi ölçülmelidir.
Dünya şampiyonları, büyük mucitler, dünyada bir şeyleri değiştirenler, hep kendilerini yenmişlerdir. Kendilerinden daha iyi olmuşlardır. Yaratım, kendinden daha fazlasını barındırır içinde. Bir tek hücrede, evrenin bilgisi ve parçası vardır. Bu evren, bir tek hücre ile değişir, sen kendini yenersen.
Kendi korkularını yen, yanılgılarını yen, isteksizliklerini yen, kıyaslarını, beceriksizliklerini, gerekirse arzularını, düşüncelerini, zaaflarını, bazen bağlılıklarını, yorgunluğunu, bedenini, başarılarını…
Kazanmak, her geçen gün kendinden daha iyi olmaktır. Yoksa sadece vakit kaybeder, oyalanır durursun. İnsan, ilerleyip, kendisine katkı sağlayacak şekilde tasarlanmış bir varlıktır. Yaşamda geriye gitmek olmaz. Maddi olarak kayıplar olur, enerji kayıpları olur, daha mutsuz olunur, ama bilinçte geriye gitmek olmaz, varlık asla geriye gitmez.
Kendinle yarış. Bunu birazcık bile başarabilirsen, kendi potansiyeline doğru ilerleyebilirsen, duracak bir yer olmayacak ve hep ileriye gideceksin. Çünkü hep daha iyisini yapabiliriz, biraz öncekinden biraz daha iyisini. Bir başkasından iyi olmak, sadece bir yanılgıdır, anlık bir durumdur, hızlıca değişir. Biraz sonra, birileri de senden daha iyi olacaktır. Bu yarış sana gerçek bir katkı sağlayamaz, sadece avutur. Sen kendinden iyi ol, hep birazcık daha iyi ol. Zaman içinde, her konuda ne çok ilerlersin, bir düşünsene.
Kıyaslamak, bilincin en aciz durumudur. Her varlıkta eşsiz bir yaratım varken, neyle neyi kıyaslayıp, üstün bulabilirsin ki? Her varlık, kendi koşulları içerisinde değerlendirilmeli, kendi gelişimi ölçülmelidir.
Dünya şampiyonları, büyük mucitler, dünyada bir şeyleri değiştirenler, hep kendilerini yenmişlerdir. Kendilerinden daha iyi olmuşlardır. Yaratım, kendinden daha fazlasını barındırır içinde. Bir tek hücrede, evrenin bilgisi ve parçası vardır. Bu evren, bir tek hücre ile değişir, sen kendini yenersen.
Kendi korkularını yen, yanılgılarını yen, isteksizliklerini yen, kıyaslarını, beceriksizliklerini, gerekirse arzularını, düşüncelerini, zaaflarını, bazen bağlılıklarını, yorgunluğunu, bedenini, başarılarını…
Kendine ait ne varsa yen, daha iyisi ol! Kendini yenmeyen insanlar olmasaydı, teknoloji bu kadar gelişemez, insan alışkanlıkları değişemez, insanlık daha iyi bir yere gidemezdi.
Kendini yen, ama kendinle savaşma. Kendini olduğun halinle kabul et, zıtlaşma.
Daha iyiye çalış. Tek kıyasın kendin olmalısın. Kendini beğenmemezlik yapma sakın, ama asla da yetinme kendinle.
Kendinle yarış ve yarışmayı kazanan yine sen ol.
Kazanmak, kendinden fazla olmaktır.
Alev KOÇAK
Yoruma kapalı.