TED Ankara Koleji Özel Anaokulu öğrencilerini taşıyan kadın servis şoförü Ayşe Mete, bu zor mesleği uzun yıllardır başarıyla sürdürüyor.
Ankara’nın ilk kadın servis şoförlerinden olan Ayşe Mete, 22 yıldır bu mesleği büyük bir sevgiyle ve özveriyle yapıyor. Bugüne kadar hiç kazası olmadığı için gururlu olan Mete, trafik kurallarına uyulması ve saygı gösterilmesi halinde hiçbir sorun yaşanmayacağına inanıyor.
Çocuklarla çok iyi bir diyaloğu olan Ayşe Mete’yi minik öğrenciler de velileri de çok seviyor. Bir öğrencisinin fotoğrafını aracının güneşliğinin arkasında taşıyacak kadar onlara düşkün olduğu da gözlerden kaçmıyor.
TED Ankara Koleji Okul Aile Birliği Başkanı Nilgün Akıner ve Okul Müdürü Zeynep Melis Araç, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü dolayısıyla Ayşe Mete’ye bir buket çiçek takdim ederek, öğrencilere olan özel ilgisi ve emeklerinden dolayı teşekkür ettiler.
Ayşe Mete, meslek hayatına nasıl başladığını, çocuklarla olan diyaloğunu ve trafikte karşılaştığı durumları verdiği röportajda şöyle anlattı:
Kendinizden kısaca bahseder misiniz?
Merhaba ben Ayşe Mete. 22 yıldır servis şoförüyüm. Çok uzun yıllar oldu, artık mesleğim oldu. Çok seviyorum ve işimi severek yapıyorum. Herkes işini severek yapmalı. Bence hangi meslek olduğu önemli değil, işinizi severek yaparsanız karşılığında benim gibi kucak dolusu çiçeklerle karşılaşırsınız. Okul Aile Birliğimiz, öğretmenlerimiz, müdürlerimiz, velilerimiz sağ olsun. Zaten hepsinden ayrı ayrı teşekkür alıyorum. Beni hep gururlandırdılar. Okul Aile Birliğine, öğretmenimize, müdürlerimize hepsine ayrı ayrı teşekkür ederim.
Servis şoförlüğü yapmaya nasıl karar verdiniz?
Bu mesleğe severek isteyerek başladım çünkü çok küçük yaşlarda şoförlük hevesim vardı içimde. Araç kullanma hevesi vardı. Servise eşim de çok destek verdi. “Yapabilirsin, ben araç alayım, ehliyetini alalım. Sen başla ben senin arkandayım. Her zaman destekçin olurum” dedi sağ olsun.
Önce bir okulla başladım sonra işte ikinci okul, memur servisi, işçi servisi sonra bir baktık ki yıllar geçmiş. Bizim ana sınıfında taşıdığımız öğrencilerimiz üniversiteli olmuş, iş sahibi olmuş. Onlarla bazen karşılaşıyoruz. Aradan uzun yıllar geçmiş ama ben her gün ilk günkü gibi heyecanlıyım ve istekliyim.
Öğrencilerimi, yolcularımı hepsini ayırt etmeden çok seviyorum. Şöyle düşünüyorum: Evimize gelen misafirimizi nasıl karşılıyoruz? Hoş geldiniz, günaydın diyoruz. Onlar da karşılık verip memnun kalıyorlar. Araba sürüşümün de güzel olduğunu söylüyorlar. Çok şükür kazam hiç olmadı 22 yıl içerisinde. Bunu gururla söylüyorum.
Ne kadar süredir TED Ankara Koleji servisinde çalışıyorsunuz?
2009 yılında başladım TED’e ve 2025’e kadar geldik. Burayı seviyorum. Kurallı bir okul, disiplinli bir okul. İyi ki başlamışım diyorum. Uzun yıllar devam etmek isterim.
Çocuklar size nasıl hitap ediyor?
Çocuklar bana “Servis Abla” ya da “Ayşe Hanım” diyorlar. Ben TED Ankara Kolejine ana sınıfı öğrencilerini taşıyorum. Onlarla diyaloğumuz çok iyi. Velilerimizin söylediğine göre evde “Ayşe Hanım, Ayşe Hanım” diyerek benim adımı dillerinden hiç düşürmüyorlarmış.
Çocuklarla diyaloğunuz nasıl?
Çocuklar küçük olduğu için onlarla biraz ilgilenmek ve konuşmak gerekiyor. Nasılsın diyerek hâl hatır sormak gerekiyor. Bazen ağlayarak biniyorlar. Ama tabii benim anne yüreğim dayanmıyor orda ve şoförlüğü bir kenara bırakıp “ne oldu?” diye soruyorum. “Sana bir şey anlatacağım” diyorum. Hemen o anda sevinmeye başlıyorlar ve ağlamayı unutuyorlar. Ondan sonra akşam eve gülerek gidiyorlar. Ertesi gün koşarak ve “ben geldim” diyerek geliyorlar. Böyle sonuçlar alıyoruz.
Trafikte direksiyon başında sizi görenlerin tepkileri nasıl?
Yani ilk gördüklerinde önce bir şaşırıyorlar. Araca ilk bindiğimde, hareket ettiğimde falan çok değişik bakıyorlardı. Nasıl kullanacağıma ciddiyetle ve biraz şüpheyle bakıyorlardı. Sonra sonra alıştılar. Tabii herkes alıştı, çevrem, akrabalarım, komşularım, yolcularım zamanla alıştı.
Yolcularım servise ilk bindiklerinde biraz tedirginlik oluyor. Hareket edip trafiğe göre aracı kullandığımda daha sonra bir rahatlama geldiğini itiraf ediyorlar. “Önce bir tedirgin olduk ama aracı çok güzel kullanıyorsunuz. Çoğu erkek şoförden daha iyi kullanıyorsunuz” diyorlar.
Ankara’da sizin gibi başka kadın servis şoförü var mı?
Olduğunu söylüyorlar. Fakat 22 yıl önce çalışan bayan servis şoförü yoktu. O zamanlar hiç denk gelmedim. Şimdi bir tane daha bayanın çalıştığını duyuyorum. Keşke daha da çoğalsak. Neden olmasın yani. Kadın pilotlarımız var, kadın astronotlarımız var. Servis kullanmak, otobüs kullanmak neden olmasın?
Trafikte ne gibi zorluklarla karşılaşıyorsunuz?
Zorluklar şöyle; yağmurlu havalarda, okul girişlerinde ve çıkışlarında bazen yoğun bir trafik oluşuyor. Biz de yetişmeye çalışıyoruz. Saatimiz var, zamanında gitmek zorundayız. Bazen müsaade istiyorum, bakıyorlar ve yol veriyorlar. Ben çok bir zorluk yaşamıyorum. Kurallara uyarsanız, saygılı olursanız zorluk olmuyor. Sabah kalktığınızda kendinize “Bugün güzel bir gün” diye söylemeniz lazım. Güzel geçsin derseniz, o gününüz güzel geçiyor.
Kadınlara neler söylemek istersiniz?
Kadınlarımız hiç korkmasın, trafikten korkmayın ama sizin de kurallara uymanız gerekiyor. Saygı göstermelisiniz ki saygı alasınız. Cesaretli olsunlar, çalışkan olsunlar ve ekmeklerini taştan çıkarsınlar. Asla eşe, babaya, hiç kimseye güvenmesinler. “Ben yaparım, yapmalıyım” diye düşünsünler. “Yapabilir miyim, olur mu olmaz mı?” asla demesinler. İçlerinde bir ukde varsa mutlaka gerçekleştirsinler. Benim içimde ukdeydi servis şoförlüğü ve ben bunu gerçekleştirdim. Çok mutluyum iyi ki servis şoförü olmuşum.
Yoruma kapalı.