Mükemmel değil, mutlu anne, baba olmak daha doğru diye düşünüyorum. Sizlerde benim gibi mi düşünüyorsunuz? Anne-baba olmak gerçekten dünyanın en güzel duygusu olduğu gibi bir o kadar da zor. Bunun yanı sıra iş ve ev hayatının birlikte yürümesinin getirdiği zorluklar. Ağır sorumluluk ve çok sabır gerektiriyor. Çocuk büyüdükçe sorunları da büyüyor. Bu konuda tecrübeli bir anne olarak yazıyorum. Anne, baba olmanın en zor yanlarından biri de “yeterince iyi bir anne-baba mıyım?” sorusu.
Yazımı bir kahve içerek okumaya ne dersiniz? Daha keyifli olmaz mı?
Rahat olun “mükemmel anne-baba yoktur. Olmaya da çalışmayalım lütfen. Normali olmak yeterli. Klişe biz söz olacak ama, çocuğumuzla kaliteli keyifli zaman geçirmek, düşüncelerine saygı duymak, sevdiğimizi belli etmek çok daha önemli. Hiç kimse mükemmel kusursuz değildir. Olmayada çalışmayalım. Ne kendimizi ne de çocuğumuzu yormayalım. Gerekte yok zaten. Asıl olan mutlu anne-babanın mutlu çocuğudur. Onun temel ihtiyaçlarını karşılayacak ardından onunla gülüp eğlenecek yeri geldiğinde dur diyebilecek, anne- babanın çocuğu daha sağlıklı daha yere basan daha güçlü daha verimli daha pozitif olduğu kanısındayım. Yani sevgili okurlar özetle çocuğumuzu her haliyle olduğu gibi sevelim.
İyi yanlarını görüp taktir edip destekleyip zor zamanlarında yanında olduğumuzu hissettirirsek onun için çözüm aradığımızı ona gösterirsek sağlıklı yoldayız demektir. Bu arada kendimizide unutmayalım, hayatımız çocuktan ibaret değildir. Kendimize de zaman ayıralım. Mesela hobilerimizi keşfedelim bu iyi bir fikir olabilir ne dersiniz?
Nesrin KILAVUZ
Yoruma kapalı.